Storja ta' Arsenal FC (1886–1966)

Artiklu prinċipali: Arsenal FC.

L-istorja ta' Arsenal FC mill-1886 sal-1966 kienet karatterizzata minn żewġ perjodi ta' suċċess (is-snin tletin, u lejn l-aħħar tas-snin erbgħin u l-bidu tas-snin ħamsin) u minn perjodu inqas feliċi, meta fis-snin sittin it-tim kien qed jokkupa l-pożizzjonijiet nofs tal-klassifika.

L-Arsenal Football Club kien fundat fl-1886 minn grupp ta' operaturi minn , fix-Xlokk ta' Londra. Fl-1891 saret formazzjoni professjonista u sentejn wara ġiet affiljata fil-Football League. Kienu promossi fl-Ewwel Diviżjoni fl-1904, imma serje ta' problemi finanzjarji waslu kważi għall-falliment fl-1910. F'dik l-istess sena, il-klabb kien mixtri minn li barra li tejjeb il-qagħda finanzjarja tal-klabb, fl-1913 ittrasferixxa lit-tim għall-, f', fit-tramuntana ta' Londra. Wara l-Ewwel Gwerra Dinjija, f'ċirkostanzi kontroversjali, Norris iggwida lill-klabb għall-promozzjoni fl-Ewwel Diviżjoni.

Kien neċessarju n-nomina ta' biex l-Arsenal ikollhom l-ewwel perjodu ta' suċċess kbir. Chapman immodernizza u għamel riformi fil-metodi ta' taħriġ u fit-tattika, tant li taħt il-gwida tiegħu u tas-suċċessur tiegħu (li ħa l-post wara l-mewt ta' Chapman fl-1934), l-Arsenal erba' titli tal-Ewwel Diviżjoni u żewġ fis-snin tletin. Wara t-Tieni Gwerra Dinjija, kompla s-suċċess, fejn wassal lill-klabb għal żewġ titli oħra tal-Ewwel Diviżjoni u FA Cup. Madanakollu wara l-mewt ta' Whittaker, il-fortuini ta' Arsenal naqsu gradwalment; sal-1966, huma kienu fl-oskurità ta' nofs il-klassifika u ma kinux rebħu trofew fi tlettax-il sena. Din waslet għall-eżoneru ta' bħala kowċ, u minfloku kien appuntat , li kellu jkun dak li jdawwar il-fortuni tal-klabb.

L-ewwel snin (1886–1910)

L-Arsenal kien fundat bħala Dial Square fl-1886 minn grupp ta' operaturi impjegati f'Dial Square f', ta' , fix-xlokk ta' Londra. Il-klabb kien immexxi minn Skoċċiż, , li kien xtara l-ewwel ballun tal-futbol tat-tim, u ; flimkien ma' dawn kien hemm l-eks-gowler ta' , li aktar tard, flimkien ma' , kiseb sett ta' flokkijiet ħomor mit-tim il-qadim tiegħu, u b'hekk ta lil Arsenal il-kuluri li għadhom jilbsu sa llum. Dial Square lagħbu l-ewwel partita fil- kontra Eastern Wanderers fl-Isle of Dogs (Gżira tal-Klieb), fejn rebħu 6–0. Ftit wara, fil-Milied, il-klabb kien reġa' ġie msemmi Royal Arsenal. Għall-bidu l-iskwadra kienet tilgħab f', imma wara fittxet stadji alternattivi. L-ewwel kien Sportsman Ground fi u wara fl-1888. L-infastruttura skarsa ta' dan tal-aħħar wassal lill-klabb biex imorru f' fl-1890, imma fl-1892 reġgħu rritornaw lura lejn Manor Ground minħabba li kellu kera għolja.

F'dan il-perjodu r-Royal Arsenal beda jirbaħ trofej lokali: il- u l- fl- u l- fl-istaġun . Fl-1889–90 għamlu l-ewwel parteċipazzjoni fl-. Madanakollu, l-abbiss bejn l-Arsenal u t-timijiet professjonisti tat-tramuntana tal-Ingilterra sar mal-ewwel evidenti, u l-Arsenal affaċċjaw it-theddida li xi plejers minn tagħhom jabbanundaw l-iskwadra biex jittrasferixxu ma' timijiet minn fejn kienu jaqilgħu aktar flus. Wara partita ta' FA Cup fl-1891 bejn u Arsenal, it-tim avversarju prova jikseb żewġ plejers tal-Arsenal taħt kuntratt professjonali. Kien għal din ir-raġuni li fl-istess sena, ir-Royal Arsenal iddeċieda li jsir professjonali u jbiddel ismu għal Woolwih Arsenal.

Il-passaġġ għall-professjoniżmu ta' Woolwich Arsenal kien diżapprovat minn diversi klabbs dilettanti tan-nofsinhar ta' Londra, u b'hekk wassal lil li jissospendi lill-Arsenal mill-kompetizzjonijiet lokali. B' u rawnds tal-FA Cup ikunu biss l-uniċi partiti ta' Woolwich Arsenal, huma pruvaw li jikkreaw ekwivalenti fin-nofsinhar tal-Football League, imma l-proġett falla. Il-futur ta' Woolwich Arsenal deher inċert sakemm il-Football League salva lit-tim billi nvitahom biex jingħaqdu magħhom fl-1893. L-Arsenal kien l-ewwel klabb min-nofsinhar li daħlu f'dan il-kampjonat, fejn inizzjalment ingħaqdu mat-Tieni Diviżjoni. Bħala rispost għal dan, xi plejers dilettanti tal-klabb li rrifjutaw il-professjoniżmu u riedu tim ta' ħaddiema li jirrapreżentaw biss lil Royal Arsenal, isseparaw biex iffundaw ir-, li però ma tantx dam ħafna jeżisti.

Woolwich Arsenal baqgħu fis-Second Diviison għall-ħdax-il staġun, fejn kienu jokkupaw ġeneralment postijiet ta' nofs il-klassifika qabel ma' kien nominat bħala kowċ fl-1899; Bradshaw kiseb il-promozzjoni fl-Ewwel Diviżjoni fl- permezz tal-akkwisti bħall-gowler (l-ewwel plejer internazzjonali Ingliż tal-Arsenal) u l-kaptan . Madanakollu, Bradshaw ittrasferixxa ma' f'Mejju 1904 qabel ma l-"Gunners" lagħbu l-ewwel partita fl-aqwa serje. Minkejja prestazzjoni u riżultati tajbin fl-FA Cup — il-klabb kien semi-finalista kemm fl-1905–06 u fl-1906–07 — l-Arsenal ma kienx kapaċi li jikkompeti għat-titlu nazzjonali, fejn spiċċaw biss darbtejn aktar mill-għaxar post fl-Ewwel Diviżjoni bejn l-1904 u l-1913.

Il-kriżi finanzjara li l-klabb kien qed jgħaddi minnu kienet il-kawża prinċipali ta' din id-deterjorazzjoni. Minkejja ż-żmien tajjeb li kien għaddej minnu l-futbol fil-bidu tas-seklu għoxrin, l-iżolament ġeografiku tal-klabb fl-erja l-inqas popolata ta' Plumstead, kien ifisser attendenza fqira mill-pubbliku, u b'hekk nuqqas ta' gwadanj. Biex tibqa' fuq wiċċ l-ilma, Woolwich Arsenal kellu jċedi xi stilel fosthom Ashcroft, u . Dan wassal lit-tim biex bil-mod il-mod jibqa' nieżel l-isfel fil-klassifika li kompla jiggrava s-sitwazzjoni finanzjarja li kienet diġà waħda prekarja: fil-fatt l-attendenza fil-grawnd naqset drastikament. Fl-aħħar tad-deċennju l-Manor Ground irreġistrat mejda ta' madwar 11,000 spettatur kull partita, ftit iktar min-nofs ta' dak li kien reġistrat fl-1904. Il-klabb kien qrib tal-falliment, u fl-1910 mar f'likwidazzjoni volontarja qabel ma kien akkwistat minn konsorzju ta' negozjanti; l-akbar azzjonisti minn dawn kien il-bniedem fakultuż , president ta' .

Trasferiment għal Highbury (1910–1925)

Norris kien perfettament konxju mill-problemi assoċċjati mal-lokazzjoni ġeografika ta' Woolwich Arsenal u kien ħadem ħafna biex itejjeb l-introjti tal-klabb. L-ewwel ħaġa li Norris prova jagħmel kien li jgħaqqad lil Woolwich Arsenal mal-klabb l-ieħor taħt il-proprjetà tiegħu, il-Fulham. Din l-operazzjoni kienet imwaqqfa mill-Football League, u b'hekk abbanduna l-idea ta' fużjoni u pproġetta li jittrasferixxi l-klabb x'imkien ieħor, fejn eventwalment għażel sit f', fit-tramuntana ta' Londra. Minkejja oġezzjonijiet kemm mill-partitarji f'Woolwich u residenti f'Highbury, Norris b'tenaċità kkonkluda dan it-trasferiment. Hu rappurtat li nefaq 125,000 (madwar £8.2 miljun fis-suq tal-2005) għall-kostruzzjoni tal-istadju l-ġdid, iddisinjat minn , fuq grawnd tal-logħob ta' kulleġġ tat-teoloġija. Woolwich Arsenal ittrasferixxa fil-perjodu ta' qabel l-istaġun fl-1913, wara li kien spiċċa fl-aħħar post u b'hekk relegat fit-Tieni Diviżjoni fl-. F'April 1914 neħħa l-"Woolwich" mill-isem, u minkejja li huma kienu uffiċċjalment imsejjħin "Arsenal", għall-bidu l-istampa kienet tirreferi għalihom bħala "The Arsenal".

Fl-1919 il-klabb daħal għal darb'oħra u b'mod kontroversjali fl-Ewwel Diviżjoni, minkejja li spiċċaw biss fis-sitt post fl-istaġun , l-aħħar staġun ta' futbol professjonista qabel il-bidu tal-Ewwel Gwerra Dinjija — anke jekk żball fil-kalkolu tal-medja tal-gowls iddeterima il-pożizzjoni ta' Arsenal fil-ħames post, żball li l-Football League ikkoreġietu fl-1975. Il-parteċipazzjoni fl-Ewwel Diviżjoni kienet estiża minn 20 għal 22 klabb u t-tnejn il-ġodda kienu magħżula fil-laqgħa ġenerali annwali tal-Football League. Wieħed minn dawn il-postijiet kien riservat lil Chelsea, li kien spiċċa fid-dsatax-il post fil-Ewwel Diviżjoni u b'hekk relegat; l-ieħor setgħa kien ikun għal , klassifikat fl-għoxrin post u b'hekk hu wkoll relegat, jew għal jew għall-Wolves, li kienu kklassifikaw fit-tielet u r-raba' post rispettivament fit-Tieni Diviżjoni.

Minflok, il-League iddeċidiet li tippromovi lil Arsenal li kien ikklassifika fil-ħames, minħabba raġunijiet storiċi aktar milli minħabba l-mertu. Norris sostna li l-Arsenal kellhom ikunu ammessi fl-aqwa diviżjoni minħabba "is-servizz twil li ngħata għall-futbol professjonista", fejn kien l-ewwel klabb tal-League li kien min-nofsinhar. L-eżekuttiv tal-League qabel; huma vvutaw tmintax-il vot favur il-promozzjoni ta' Arsenal u tmienja favur il-promozzjoni tar-rivali tal-Arsenal, it-, fattur li kompla jkabbar ir-rivalità bejn dawn iż-żewġ timijiet. Kien allegat li d-deċiżjoni kienet frott ta' qbil minn taħt jew anki ta' korrezzjoni min-naħa ta' Sir Henry Norris, li ikkonfoffa ma' , president tal-Liverpool, u l-Football League, li rrikkmanda l-promozzjoni tal-Arsenal fil-laqgħa ġenerali annwali.

Ma kien qatt ippruvat jekk kienux saru xi affarijiet ħżiena, anki jekk aspetti oħra tal-operazzjonijiet finanzjarji ta' Norris li ma kinux x'jaqsmu mal-promozzjoni, kabbru l-ispekulazzjoni fuq il-kwistjoni. Norris irriżenja bħala president u abbanduna lill-klabb fl-1929, meta kien misjub ħati ta' irregolarità finanzjarja mill-Football Association. Hu kien instab li kien abbuża mill-vantaġġi ġejjin mill-infiq u daħħal flus ottenuti mill-bejgħ tax-xarabank tal-iskwadra tal-Arsenal. L-Arsenal baqgħet minn dakinhar fl-aqwa serje, tant li żżomm ir-rekord Ingliż tal-akbar perjodu bla interuzzjoni fl-aqwa serje.

It-trasferiment f'Highbury wassal għal aktar attendenza; l-attendenza medja ta' Arsenal fl-ewwel staġun f'Highbury kienet ta' 23,000 (ikkomparata mal-11,000 f'Manor Ground) u kibret aktar wara l-promozzjoni fl-1919, fejn fl-aħħar marret aktar lura l-biża' ta' rovina finanzjarja. Madanakollu, ir-ritorn fl-Ewwel Diviżjoni tal-Arsenal ma tantx kien immedjatament ta' suċċess. Taħt , il-klabb qatt ma spiċċa aqwa mid-disa' post, u fl- huma waslu qrib fir-ritorn fit-Tieni Diviżjoni, fejn spiċċaw fid-dsatax-il post u b'punt biss barra miż-żona relegazzjoni. Arsenal ma marrux aħjar fl- hekk kif ikklassifikaw fl-20 post (minkejja paradossalment il-klabb kienu aktar siguri din id-darba, b'seba' punti fuq iż-żona relegazzjoni). Għal Norris kienet biżżejjed biex eżonera lil Knighton f'Mejju 1925, u minfloku ħatar lill-kowċ ta' , .

L-era Chapman (1925–1934)

Chapman irriforma diversi attivitajiet tal-klabb, fejn immodifika, per eżempju, il-preparazzjoni atletika u t-teknika tal-fiżjoterapija, żied in-numru fuq il-flokkijiet tal-plejers f'Awissu 1924, u biddel il-kuluri tal-iskwadra permezz taż-żieda ta' kmiem bojod mal-flokk l-aħmar f'Marzu 1933. Chapman insista wkoll li l-ġurnalisti min-naħa tal-istampa, għandhom ineħħu l-artiklu definittiv mill-isem tal-klabb, fejn sar sempliċiment "Arsenal", u ggwida kampanja ta' suċċessi biex isemmi lill-istazzjoni lokali, minn għal . F'dak l-istess żmien, Chapman kellu baġitt sostantiv għall-kampanja trasferimenti, li kien possibbli wara titjib fl-introjtu mill-istadju l-ġdid tagħhom. Kien ta' influwenza wkoll il-bidla fil-karattru ta' Henry Norris; minn president kemmxejn prudenti, Norris kien issa deċiż li jinvesti somom ta' flus għall-akkwist ta' plejers ġodda.

L-ewwel akkwista ta' Chapman kien il-vetran ta' , li kellu jkopri rwol deċiżiv anki barra l-grawnd. Wara telfa ta' 7–0 ta' Arsenal kontra f'Ottubru 1925, hu ipppropona bidla fil-formazzjoni b'mod li jadatta ruħu għal rilassament fuq ir-regola tal-offside. Il-modifika kienet tikkonsisti l-arranġament tal-iskwadra skont il-piramida WM, permezz tat-tisħiħ tad-difiża billi jitfgħu lid-difensuri ċentrali lura fid-difiża u d-difensuri fuq il-faxex jilgħabu fuq il-ġwienaħ. Maż-żmien Chapman żviluppa aktar il-formazzjoni, fejn ikkonċentra fuq in-neċessità ta' attakk rapidu, bi plejers fuq il-ġwienaħ li jaqtgħu lejn iċ-ċentru, u ta' midfilder kreattiv li jkun kapaċi jimmanuvra fuq il-ballun. Arsenal spiċċa t-tieni fl-ewwel staġun ta' Chapman, l-aqwa pożizzjoni sa dak iż-żmien, imma kien avveniment iżolat. Fl-istaġuni suċċessivi, fil-fatt, l-iskwadra kklassifikat f'pożizzjonijiet ta' nofs il-klassifika, waqt li Chapman kien qed jaħdem biex jassembla tim kompetittiv, fejn ikkonkluda akkwisti importanti bħal bħala ġwejnħa, l-attakkabt u d-difensuri u . Fl- l-Arsenal laħqet l-ewwel finali tal- fl-istorja tagħha, li tilfitha bl-iskor ta' 1–0 kontra , wara li l-gowler ta' Arsenal ma rnexxielhux jikkontrolla ballun meta dan għaddhielu minn bejn idejh u daħal ġox-xibka; din kienet l-unika okkażżjoni fl-istorja li l-FA Cup kienet mirbuħa minn klabb barra mill-Ingilterra.

Chapman ma skoraġġax ruħu u kompla jibni t-tim, fejn kiseb il-futur kaptan , u tliet a mill-aqwa attakkanti fl-istorja tal-klabb, , u . Fost dawn kien Alex James li l-aktar spikka hekk kif hu kien jikkrea l-logħob tal-Arsenal f'nofs il-grawnd, kien jassisti lil diversi plejers fil-linja tal-attak u fuq il-faxex, u għal dan kollu hu kien distint bħala l-"mutur" tal-formazzjoni minn Londra. Tliet snin wara l-ewwel finali tal-FA Cup, fl-, l-Arsenal laħaq għal darb'oħra l-finali ta' , din id-darba kontra t-tim il-qadim ta' Chapman, il-Huddersfield Town. Din il-partita baqgħet famuża minħabba li l-plejers kienu nfastiditi mill-ħoss tedjanti ta' Ġermaniż , però il-plejers ta' Arsenal ma tilfux il-konċentrazzjoni u rebħu 2–0 b'gowls ta' James u Lambert, fejn b'hekk ikkonkwistaw l-ewwel trofew maġġuri fl-istorja tal-klabb.

Kien dan l-ewwel suċċess f'deċennju fejn l-Arsenal kienu l-klabb l-aktar dominanti fl-Ingilterra. Rebaħ għall-ewwel darba l-Ewwel Diviżjoni fl- u kien awtur ta' prestazzjonijiet eċċellenti f'korsa għal titlu rikk fin-numru ta' gowls mal-Aston Villa, fejn irreġistraw rebħiet kbar (7–1 kontra , 7–2 kontra u 9–1 kontra , li jibqa' r-rekord tal-klabb għall-aqwa serje). L-Arsenal rebaħ it-titlu żewġ partiti qabel it-tmiem, u spiċċa l-istaġun b'total ta' 127 gowl (rekord ieħor tal-klabb), minkejja li l-Aston Villa irnexxielhom jiskorjaw 128, li hu r-rekord tal-aktar gowls skurjati fi staġun wieħed fl-aqwa diviżjoni Ingliża.

Fl-istaġun segwenti l-Arsenal laħqet għal darb'oħra l-finali tal-FA Cup, li tilfet b'mod kontroversjali kontra n-. Fil-vantaġġ bl-iskor ta' 1–0 grazzi għall-gowl ta' , imma Newcastle kisbu l-pari wara li passaġġ fit-tul qasam il-linja tal-gowl, u barra għal goal kick; xorta waħda ta passaġġ fiċ-ċentru tal-kaxxa u kiseb il-pari għall-"Magpies"; Allen reġa' skorja fit-tieni taqsima biex rebħu 2–1. L-imrar tal-Arsenal kien intensifikat mill-fatt li l- kienet daħlet fit-taqbida għar-rebħ tat-titlu fl-. Fil-fatt, b'kawża ta' bidu negattiv tal-istaġun, il-klabb spiċċa żewġ punti mill-ewwel post tal-klassifika.

L-iskwadra reġgħet qabżet lura fl-, fejn kiseb it-tieni titlu tal-kampjonat. Wara li bdew l-istaġun fuq nota negattiva, għamlu serje ta' rebħiet li wasslithom biex jilħqu u anki jgħaddu lir-rivali tal-Aston Villa, fejn dawn tal-aħħar tilfu 5–0 f'Highbury f'April fil-partita li kkonferma s-suċċess finali tal-Arsenal. L-ewwel akkwisti ta' Chapman, però, bdew juru l-età tagħhom, u b'hekk b'għajn fuq il-futur Chapman ippromova lil mal-ewwel tim biex jieħu post , u iffirma biex jieħu post David Jack. L-unika tebgħa tal-istaġun kienet it-telfa b'sorpriża kontra , klabb tal-, fl-FA Cup. F'dik il-partita ħames plejers regulari kienu indisponibbli minħabba li kienu mweġġgħin jew kellhom l-influwenza u posthom ħaduhom ir-riservi, imma, minkejja l-preżenza ta' sitt plejers regulari, l-Arsenal tilfu 2–0 f'wieħed mill-aktar avvenimenti ta' diżappunt fl-istorja tal-FA Cup.

Tripletta ta' titli tal-kampjonat (1934–39)

L-Arsenal kienet bdiet tajjeb l-istaġun , imma f'Jannar 1934 Herbert Chapman miet f'daqqa b'kawża tal-. Minkejja dan, ħa post temporarju fil-bankina tal-iskwadra, u l-iskwadra minn Londra reġa' kkonferma ruħu bħala Ċampjin tal-Ingilterra, anki jekk ma kinitx it-tim offensiv tal-istaġun preċedenti. Hulme u James kienu barra mil-logħob għal parti kbira tal-kampanja, u b'hekk Arsenal skurjaw biss 75 gowl; ftit meta kkumparati mal-118-il gowl skurjat fl-1932–33.

, li kien diġà direttur tal-klabb, ħa l-inkarigu tal-kowċ tat-tim fis-sajf tal-1934 u żied demm ġdid fl-iskwadra tiegħu permezz tal-akkwisti tal-midfilders u u l-attakkant . B'dawn il-plejers il-ġodda l-Arsenal kisbet it-tielet titlu konsekuttiv fl- u rnexxielha terġa' tesprimi l-aqwa attakk tal-kampjonat: Drake stabilixxa r-rekord tal-klabb ta' 42 gowl u l-istaġun kien akkompanjat minn serje ta' rebħiet kbar li jfakkru dawk tal-1930–31 (bħar-rebħa ta' 7–0 kontra l-Wolves, it-8–1 kontra l-Liverpool u ż-żewġ riżultati identiċi ta' 8–0 kontra l- u ). Kejl tas-saħħa kbira tal-Arsenal ġiet murija f'Novembru 1934, meta seba' plejers tal-klabb lagħbu mal-ewwel ħdax għall- fir-rebħa ta' 3–2 kontra ċ-ċampjins tad-dinja ta' dak iż-żmien, l-Italja, f'partita li baqgħet tissejjaħ bħala l-"". Dan hu rekord għal klabb Ingliż, fejn għadu fis-seħħ sal-lum il-ġurnata.

Is-suċċessi tal-Arsenal attiraw aktar pubbliku. L-istadju ta' Highbury kien kompletament ristrutturat, it-tribuni ta' Leitch (mill-1913) kienu demoliti u sostitwiti minn oħrajn moderni fi stil , fejn partijiet minn dawn tal-aħħar għadhom sal-lum. Il-faċċatta tal-East Stand hi klassifikata bħala opra tat-tieni grad fil-klassifikazzjoni tal-monumenti Ingliżi, u ż-żewġ faċċati kienu ġew ikkonservati fl-opra ta' trasformazzjoni ta' Highbury f'kumpless residenzjali modern. F'dak l-istess żmien, it-terrazzi tan-North Bank u dik tal-Clock End kellhom is-soqof installti. L-istadju l-ġdid irreġistra r-rekord ta' attendenza (73,295 spettatur) fid- fl-okkażżjoni tal-partita kontra .

Id-dominanza tal-"Gunners" fid-deċennju kienet issiġillata permezz tat-tieni rebħa fl-FA Cup fl-. Fil-finali rebħu 1–0 lil , b'gowl ta' Drake. It-tellieqa għat-titlu nazzjonali sfumat qabel ma kien mistenni. Wara s-suċċess tal-1934–35, l-iskwadra ħasset in-nuqqas ta' Alex James, li kien irtira, fejn ma rnexxilhiex issib sostitut denju tal-kalibru tiegħu, u kif ukoll għan-nuqqas tal-plejers Herbie Roberts u Joe Hulme, fejn kienu barra mil-logħob minħabba uġigħ serju. Madanakollu, il-ħames titlu wasal ukollk fl-, fejn irnexxielhom joħduh minn idejn Wolverhampton Wanderers fl-aħħar ġurnata. Dan kien is-siġill ta' deċennju memorabbli.

It-Tieni Gwerra Dinjija (1939–45)

Ftit qabel il-bidu tat-Tieni Gwerra Dinjija, fl-1939, fil-Gran Brittanja l-futbol professjonistiku tal-ewwel livell kien sospiż u l-istaġun 1939–40 kien annullat. Highbury kien magħżul bħala stazzjoni tal- u wara l-Clock End kienet ġiet pożizzjonata bużżieqa tal-arja pressata għall-użu militari. Waqt fuq Londra bejn l-1940 u l-1941, bomba waqgħet fuq North Bank, fejn qerdet is-saqaf u bdiet in-nar fuq is-setaħ tagħha. Meta Highbury kien magħluq, l-Arsenal kienet tilgħab il-logħob f'darha f', l-istadju tar-rivali tagħhom . Il-partiti matul iż-żmien tal-gwerra ma jgħoddux mal-istatistika uffiċjali. Fil-fatt, il-kompetizzjonijiet li kienu jintlagħbu kienu fuq bażi reġjonali u ħafna drabi t-timijiet li kienu jieħdu sehem ma kinux jikkompetu fi staġun sħiħ. Ħafna plejers daħlu fil-forzi armati bħala għalliema u b'hekk kienu 'l bogħod mill-klabbs għal perjodu twil, fejn kienu jkunu mpjegati, minfok, bħala "ospiti" fi klabbs oħra. Arsenal rebħu l- fl-1942–43 u t-titli ta' London jew Southern League fl-1939–40, fl-1941–42 u fl-1942–43.

F'Novembru 1945, bil-kampjonat li jkun għadu sospiż, Arsenal kienu wieħed mit-timijiet li lgħabu kontra f'kors ta' ġita li dan tal-aħħar għamel fir-Renju Unit. B'ħafna mill-plejers kienu għadhom barra minn pajjiżhom biex iservu mal-forzi armati, l-Arsenal kellha tisskjera mal-ewwel ħdax sitt plejers "ospiti", fosthom u , li wassal lit-tim ta' Dyanmo jiddikjara li fil-verità kien qed jaffronta selezzjoni Ingliża, għalkemm tliet minnhom kienu minn Wales. Dyamo stess kellhom lil b'self minn . Il-partita, f'White Hart Lane, bdiet fiċ-ċpar. Dynamo, espert teknikament, rebaħ bl-iskor ta' 4–3, anki jekk l-Arsenal kienu fil-vantaġġ 3–1 fi tmiem l-ewwel taqsima.

Minkejja li hemm qbil fuq ir-riżultat (imma mhux fuq il-kronaka tal-partita), dwar l-iskorers tal-partita m'hemmx qbil fuqu. Rapporti Ingliżi allegaw li Dynamo f'punt partikulari lagħbu tnax-il plejer, u pruvat tagħmel pressjoni fuq ir-referì biex jabbanduna l-partita meta huma kienu minn taħt. Min-naħa l-oħra, ir-Russi akkużaw lill-Arsenal għal logħob falluż u kif ukoll lil li għamel imħatra bil-flus fuq ir-riżultat (akkuża li wara kien irtirata). Is-sitwazzjoni, b'hekk, ipproduċiet klima 'l bogħod minn waħda ta' .

Is-snin ta' wara l-gwerra (1945–66)

Il-gwerra ħadet il-ħajja ta' disa' plejers tal-Arsenal — li b'hekk irriżulta li kien l-aktar tim mill-aqwa diviżjoni milqut — u ż-żmien li kien għadda naqqas il-karriera ta' diversi oħrajn, bħal Bastin u Drake. Aktar minn hekk, id-dejn tal-kostruzzjoni tal-Highbury u l-ispejjeż biex tiġi msewwija l-ħsara kkaġunata mill-gwerra ħalla piż finanzjarju, u l-Arsenal batew għall-ewwel meta l-futbol kompetittiv reġa' beda fl-1946. Fit-tielet rawnd tal-FA Cup 1945–46 huma tilfu bl-iskor aggregat ta' 6–1 kontra l-West Ham United, u fl- il-klabb spiċċa fit-tlettax-il post tal-kampjonat, l-agħar pożizzjoni mis-sbatax-il sena preċedenti. George Allison iddeċieda li jirtira mill-futbol fl-aħħar tal-istaġun u kien sostitwit mill-assistent tiegħu , li kien ilu ż-żmien parti mill-klabb fejn kien diġà kowċ taħt id-diriġenza ta' Chapman.

Whittakker mal-ewwel kiseb suċċess, fejn rebaħ it-titlu . Id-difiża, iggwidata mill-kaptan , uriet il-validità tagħha, bħal ma kienet valida l-koppja tal-attakk -. L-Arsenal, l-aħħar f'Ottubru, kien awtur ta' rimonta straordinarja u spiċċa l-istaġun seba' punti ta' vantaġġ fuq it-tieni klassifikat. Madanakollu, minħabba l-età tal-iskwadra li ma kinitx għadha waħda ġovanili (Rooke u Mercer kienu diġà qabżu t-tletin, bħal u ), ma kienx possibli suċċess fuq perjodu twil. B'hekk Whittaker għamel akkwisti ġovanili ta' , u . Minkejja li l-Arsenal ma setgħux jikkompetu għat-titlu, bl-investimenti l-ġodda huma rebħu l-FA Cup 1949–50, b'Reg Lewis jiskorja doppjetta fir-rebħa ta' 2–0 kontra l-Liverpool.

L- ra lill-"Gunners" imorru viċin id-, imma spiċċaw l-istaġun mingħajr trofej. Serje ta' plejers barra mil-logħob u kalendarju mimli impenji fil-finali tal-istaġun waslu lill-Arsenal jitilfu l-aħħar żewġ partiti tal-istaġun, fosthom il-partita deċiżiva għat-titlu kontra ċ-ċampjins eventali ta' Manchester United f' fl-aħħar ġurnata tal-istaġun; wara li tilfu 6–1, il-"Gunners" spiċċaw it-tielet, bl-istess numru ta' punti ma' . Ġimgħa wara l-iskwadra ta' Whittaker affrontaw lil fil-finali tal-FA Cup 1951–52, b'formazzjoni li kienet tinvolvi diversi plejers li kienu rkupraw fl-aħħar mumenti mill-uġigħ li kienu qed isofru. Fit-35 minuta kellu joħroġ barra minħabba rkoppa milwija (l-ebda sostituzzjonijiet ma kienu permessi dak iż-żmien). L-Arsenal, li b'hekk kienu issa b'għaxar plejers fil-grawnd, kellha ssofri wkoll in-nuqqas ta' Holton, u , li b'hekk in-numru ta' plejers tal-Arsenal naqas għal sebgħa. B'vantaġġ numeriku, Newcastle rebħu b'gowl ta' .

Minkejja dan id-diżappunt, fl- it-tim minn Londra kiseb is-seba' titlu tal-kampjonat, wieħed mill-aktar kumbattuti fl-istorja. Dak it-tim li kellu jsofri kien il- hekk kif huma ma kisbux it-titlu minħabba medja ta' gowls agħar mit-tim tal-Arsenal, wara li ż-żewġ timijiet spiċċaw l-istess fil-punti. Għall-bidu t-titlu kien jidher li kien se jkun ta' Preston wara li l-Arsenal tilfu kontrihom bl-iskor ta' 2–0 f' fil-ġurnata ta' qabel tal-aħħar tal-istaġun, imma l-Arsenal irrimontaw kontra u rebħu 3–2, biex kisbu t-titlu għal 0.099 aktar fil-medja tal-gowls. Dan kellu jkun l-aħħar trofew tal-Arsenal fis-sbatax-il sena segwenti, hekk kif il-fortuni tal-Arsenal bdew jisfumaw, partikularment wara l-mewt inaspettata ta' Tom Whittaker f'Ottubru 1956.

Hekk kif il-fortuni tal-klabb naqsu, huma sabu lilhom infushom mhux kapaċi li jattiraw diversi stilel tal-futbol (minbarra l-gowler tan-nazzjonal ta' Wales ) minħabba riżultati medjokri, u l-iskwadra tilfet ukoll fost l-aqwa plejers tagħha, bħal , li telqu lill-klabb għal oħrajn ta' aktar suċċess. u , eks-plejers tal-Arsenal, ħadu t-tmun tal-klabb wara t-telfa ta' Whittaker, imma ma rnexxielhomx jirreplikaw is-suċċess li kien kiseb. Barra milli spiċċaw it-tieni fl- u l-ħames fl- u fl-, l-Arsenal is-soltu kien jikklassifika f'nofs il-klassifika. Il-klabb lanqas kellu suċċess fl-FA Cup — wara li laħqu l-finali fl-1951–52, l-Arsenal ma marrux aktar mill-kwarti tal-finali sal-1970–71. Biex tkompli tgħarraqha, ir-rivali tagħhom tat-Tottenham Hotspur rebħu l-kampjonat u t-tazza nazzjonali fl-.

Fl-1962 l-Arsenal għamlu mossa riskjuża hekk kif innominaw bħala kowċ lill-eks-kaptan tat-tim nazzjonali Ingliż u ta' Wolverhampton , minkejja n-nuqqas ta' esperjenza bħala kowċ u l-fatt li ma kienx jaf l-ambjent. Bħaż-żewġ predeċessuri tiegħu, Wright ma tantx ġab suċċessi, anki jekk taħt it-tmexxija tiegħu l-klabb idebutta fil-kompetizzjonijiet Ewropej, preċiżament fit-, grazzi għas-seba' post miksub fl-. Fl- ta' Wright l-Arsenal ikklassifika fl-erbatax-il post, l-agħar pożizzjoni tas-36 sena preċedenti, u rreġistrat l-inqas attendenza ta' kull żmien f'Highbury — 4,554 spettatur kontra l-Leeds United fil- . L-uniku plejer tal-Arsenal li kien parti mit-tim nazzjonali Ingiż rebbieħ tat- li sar ġewwa l-Ingilterra stess kien , li ma lagħab fl-ebda mument tat-turnew. Wright kien eżonerat fis-sajf tal-1966 u kien sostitwit mill- tal-klabb . Mee għamel żvolta kbira, fejn iggwida lil-klabb kemm għas-suċċess fl-Ewropa u anki f'pajjiżhom fil-ħames snin suċċessivi.

Ara wkoll

• Storja ta' Arsenal FC (1966–preżent)

Biblijografija

• Joy, Bernard (1952). Forward Arsenal! (bl-Ingliż). Phoenix House.
• Jem Maidment (2005). The Official Arsenal 100 Greatest Games (bl-Ingliż). Hamlyn. ISBN 0-600-61376-3.
• Roper, Alan (2003). The Real Arsenal Story: In the Days of Gog (bl-Ingliż). Wherry. ISBN 0-9546259-0-0.
• Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal (bl-Ingliż). Hamlyn. ISBN 0-600-61344-5.
• Spurling, Jon (2004). Rebels For The Cause: The Alternative History of Arsenal Football Club (bl-Ingliż). Mainstream. ISBN 0-575-40015-3.
• Weaver, Graham (2005). Gunners' Glory: 14 Milestones in Arsenal's History (bl-Ingliż). Mainstream. ISBN 1-84018-667-4.

Noti

1. ^ Tim tal-futbol ieħor ibbażat f'Royal Arsenal, Woolwich Union, kien fundat fl-1884, u xi plejers ta' Dial Square, fosthom , kienu lagħbu qabel ma' din l-iskwadra. Madanakollu, storiċi tal-klabb ġenerlament jikkunsidraw lil Dial Square bħala l-pijunieri diretti tal-Arsenal.
2. ^ In-numru ta' gowls skurjati minn Dial Square hu inċert, minkejja li sitta hi l-figura uffiċċijali rikordjata.
3. ^ Skont l- Calculator.
4. ^ L-Arsenal iżomm ir-rekord tal-aktar plejers li niżlu fil-grawnd mill-ewwel minuta mat-tim nazzjonali Ingliż. Meta hu kkunsidrat il-plejers li daħlu fil-grawnd matul il-partita, dan ir-rekord hu maqsum ma' Manchester United. Fit-28 ta' Marzu 2001, fil-fatt, fit-tmiem tal-partita bejn l-Ingilterra u l-Albanija, kienu seba' plejers tal-United fil-grawnd, imma tnejn minnhom kienu daħlu bħala sostituti matul il-kors tal-partita.
5. ^ Per eżempju, u , li t-tnejn lagħbu fil-logħba, stqarrew li kien li skorja l-ewwel gowl għal Dynamo, waqt li l-ġurnalist , dik il-ġurnata bħala spettatur, afferma li kien li għamel dan.
6. ^ Għal ġustifikazzjoni parzjali, hu notat li f'dak l-istess lejl il-finali tat- bejn il-Borussia Dortmund u l-Liverpool kienet imxandra direttament fuq it-televiżjoni, avveniment rari u prestiġjuż għal dik l-epoka, waqt li l-konfront bejn Arsenal u Leeds United xorta ma setax ikun wieħed deċiżiv għall-ebda miż-żewġ timijiet. Kien ukoll għal dawn il-fatturi li l-attendenza fl-istadju kienet waħda skarsa.

Referenzi

1. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal (bl-Ingliż). pp. 21–22. ISBN 0-600-61344-5.
2. ^ ^{a b} Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 23.
3. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 23.
4. ^ ^{a b} Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 25.
5. ^ "Royal Arsenal" (bl-Ingliż). Football Club History Database. Miġbur 2008-03-20.
6. ^ ^{a b} Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 26.
7. ^ Roper, Alan (2004). The Real Arsenal Story: In the Days of Gog. Wherry. p. 106. ISBN 0-9546259-1-9.
8. ^ ^{a b ċ} "Woolwich Arsenal". fchd.info. Miġbur 2008-03-21.
9. ^ Jon Spurling (2004). Rebels For The Cause: The Alternative History of Arsenal Football Club. pp. 28–29. ISBN 0-575-40015-3.
10. ^ "A Conservation Plan for Highbury Stadium, London" (PDF) (bl-Ingliż). Islington Council. p. 13. Arkivjat minn l-oriġinal (PDF) fl-2008-09-10. Miġbur 2008-03-21.
11. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 33.
12. ^ Spurling (2004). Rebels For The Cause. pp. 34–37.
13. ^ ^{a b} Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. pp. pġ.34.
14. ^ "Five Ways to Compute the Relative Value of a UK Pound Amount" (bl-Ingliż). MeasuringWorth.com. Miġbur 2008-04-30.
15. ^ ^{a b ċ d} Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 40.
16. ^ ^{a b} Spurling, Jon (2004). Rebels For The Cause. p. 40.
17. ^ ^{a b} "England 1914/15" (bl-Ingliż). RSSSF. Miġbur 2008-05-01.
18. ^ Phil Soar; Martin Tyle (1986). Arsenal 1886-1986: The Official Centenary History of Arsenal Football Club. Guild Publishing. p. 42.Manutenzjoni CS1: iktar minn isem wieħed: authors list (link)
19. ^ Spurling (2004). Rebels For The Cause. pp. 46–48.
20. ^ "Did Bobby Moore win the US League with West Ham?" (bl-Ingliż). Guardian. Miġbur 2008-05-01.
21. ^ "A Conservation Plan for Highbury Stadium, London" (PDF) (bl-Ingliż). Islington Council. p. 14. Arkivjat minn l-oriġinal (PDF) fl-2008-09-10. Miġbur 2008-03-21.
22. ^ "England 1923/24" (bl-Ingliż). RSSSF. Miġbur 2008-05-09.
23. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 43.
24. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 18.
25. ^ "London Underground and Arsenal present The Final Salute to Highbury" (bl-Ingliż). Transport for London. Miġbur 2008-05-10.
26. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 45.
27. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. pp. 46–47.
28. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. pp. 16–17.
29. ^ ^{a b ċ d e f} "Arsenal" (bl-Ingliż). Football Club History Database. Miġbur 2008-05-10.
30. ^ "Classic Cup Finals: 1927" (bl-Ingliż). TheFA.com. Miġbur 2008-05-10.
31. ^ "Wales On Air - The 1927 FA Cup" (bl-Ingliż). BBC Wales. Miġbur 2008-05-10.
32. ^ "Cardiff's 1927 FA Cup Victory" (bl-Ingliż). BBC Wales. Miġbur 2008-05-10.
33. ^ Martin Tyler (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 66.
34. ^ "FA Cup Final 1932" (bl-Ingliż). fa-cupfinals.co.uk. Miġbur 2008-05-10.
35. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 57.
36. ^ ^{a b} Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 60.
37. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 59.
38. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 63.
39. ^ "Third Round upsets" (bl-Ingliż). The FA. Miġbur 2008-05-10.
40. ^ "England 1934/35" (bl-Ingliż). RSSSF. Miġbur 2008-05-10.
41. ^ "Most Players from a Single Club in an England Team" (bl-Ingliż). England Football Online. Miġbur 2008-05-10.
42. ^ "A Conservation Plan for Highbury Stadium, London" (PDF) (bl-Ingliż). islington.gov.uk. p. 4. Arkivjat minn l-oriġinal (PDF) fl-2008-09-10. Miġbur 2008-03-21.
43. ^ ^{a b} "Club Records" (bl-Ingliż). Arsenal FC. Miġbur 2008-05-09.
44. ^ Soar & Tyler (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 87.
45. ^ "ArseWeb on... Wartime Arsenal" (bl-Ingliż). Arseweb. Arkivjat minn l-oriġinal fl-2007-09-27. Miġbur 2008-05-09.
46. ^ Spurling (2004). Rebels For The Cause. p. 72.
47. ^ Spurling (2004). Rebels For The Cause. p. 77.
48. ^ Spurling, Jon (2004). Rebels For The Cause. p. 74.
49. ^ Spurling, Jon (2004). Rebels For The Cause. pp. 74–76.
50. ^ Anton Rippon (2007). Gas Masks for Goal Posts: Football in Britain During the Second World War. Sutton. pp. 153–6. ISBN 0-7509-4031-X.
51. ^ "Season 1947–48" (bl-Ingliż). RSSSF. Miġbur 2008-05-06.
52. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. pp. 92–93.
53. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 98.
54. ^ "Season 1951–52" (bl-Ingliż). RSSSF. Miġbur 2008-05-05.
55. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 99.
56. ^ "Season 1952–53" (bl-Ingliż). RSSSF. Miġbur 2008-05-05.
57. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 100.
58. ^ "England in World Cup 1966: Squad Records" (bl-Ingliż). englandfootballonline.com. Miġbur 2008-05-05.
59. ^ Soar, Phil; Tyler, Martin (2005). The Official Illustrated History of Arsenal. p. 103.