Azərbaycan  AzərbaycanDeutschland  DeutschlandLietuva  LietuvaMalta  Maltaශ්‍රී ලංකාව  ශ්‍රී ලංකාවTürkmenistan  TürkmenistanTürkiyə  TürkiyəУкраина  Украина
Appoġġ
www.datawiki.mt-mt.nina.az
  • Dar

Giovanni Papini twieled fid 9 ta Jannar 1881 miet fit 8 ta Lulju 1956 kien ġurnalista saġġista rumanzier kittieb tal ist

Giovanni Papini

  • Paġna Ewlenija
  • Giovanni Papini
Giovanni Papini
www.datawiki.mt-mt.nina.azhttps://www.datawiki.mt-mt.nina.az

Giovanni Papini (twieled fid-9 ta’ Jannar 1881 – miet fit-8 ta’ Lulju 1956) kien ġurnalista, saġġista, rumanzier, kittieb tal-istejjer qosra, poeta, kritiku letterarju u filosfu Taljan. Huwa kien figura letterarja kontroversjali tal-bidu u ta’ nofs is-seklu 20. Huwa kien l-ewwel rappreżentant u promotur tal-pragmatiżmu Taljan, u l-iktar wieħed entużjast. Papini kien ammirat għall-istil tal-kitba tiegħu u huwa kemm-il darba daħal f’polemiki jaħarqu. Huwa kien involut fil-movimenti avant-garde bħall- u l-Post-Dekadentiżmu, kien jgħaddi minn pożizzjoni politika u filosofika għall-oħra, qatt ma kien sodisfatt u ma kellux kwiet f’ġismu: huwa kkonverta mill-antikleriżmu u l-ateiżmu għall-Kattoliċiżmu, u għadda mill-intervenzjoniżmu konvint – qabel l-1915 – għall-avversjoni għall-gwerra. Fis-snin 30 tas-seklu 20, wara li għadda mill-individwaliżmu għall-konservattiviżmu, finalment sar , filwaqt li baqa’ jħaddan avversjoni għan-Nażiżmu.

Giovanni Papini
Ħajja
Twelid Firenze, 9 Jannar 1881
Nazzjonalità Italja
Mewt Firenze, 8 Lulju 1956
Post tad-dfin
Kawża tal-mewt  ()
Edukazzjoni
Lingwi Taljan
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni poeta
ġurnalist
kittieb



Xogħlijiet importanti (en)
Premjijiet
List
Nominat għal
uri

  • (1924)

    (1926)
    [[Premju Nobel għal-Letteratura]]
    (1955)
Sħubija (en)
Psewdonomu Gianfalco, Cartouche, Gentiluomo (Il) Malato, Climaco, Taigete, Tempestini, Versiereu The Florence Pragmatist Club
Moviment artistiku

Bħala wieħed mill-fundaturi tal-ġurnali Leonardo (1903) u Lacerba (1913), huwa kien iqis il- bħala “azzjoni” u lill-kitbiet tiegħu tahom ton irriverenti u ta’ prietka. Għalkemm kien awtodidatta, huwa kien editur u kittieb ikonoklastiku influwenti, b’rwol minn ta’ quddiem fil-Futuriżmu Taljan u l-movimenti letterarji bikrin taż-żgħażagħ. Meta kien jaħdem f’Firenze, huwa pparteċipa b’mod attiv fil-movimenti letterarja filosofiċi u politiċi barranin bħall-intuwitiżmu Franċiż ta’ u l-pragmatiżmu Anglo-Amerikan ta’ u . Huwa ppromwova l-iżvilupp tal-kultura u l-ħajja Taljana bi tnissil individwalistiku u oniriku tal-ħajja u tal-arti. Barra minn hekk, kien jitkellem favur it-twemmin reliġjuż tal-Kattoliċiżmu Ruman.

Is-suċċess letterarju ta’ Papini beda b’Il Crepuscolo dei Filosofi (L-Għabex tal-Filosfi), ippubblikat fl-1906, u l-pubblikazzjoni tiegħu tal-1913 tar-rumanz awtobijografiku Un Uomo Finito (Raġel Spiċċut).

Minħabba l-għażliet ideoloġiċi tiegħu, ix-xogħol ta’ Papini kważi ntesa wara mewtu, għalkemm iktar ’il quddiem ġie evalwat mill-ġdid u reġa’ ġie apprezzat: fl-1975, il-kittieb Arġentin sostna li Papini kien awtur “li ma kienx jistħoqqlu jiġi minsi”.

Ħajja bikrija

Papini twieled f’Firenze bħala iben bejjiegħ mudest tal-għamara (u eks membru tal-Qomos Ħomor ta’ ) minn Borgo degli Albizi, Papini ġie mgħammed bil-moħbi minn ommu biex tevita l-antikleriżmu aggressiv ta’ missieru. Huwa kien awtodidatta kważi għalkollox, qatt ma ngħata lawrija universitarja uffiċjali, u l-ogħla livell ta’ edukazzjoni tiegħu kien ċertifikat tat-tagħlim. Papini kellu tfulija rustika u ta’ solitudni. Huwa kellu avversjoni qawwija għal kull twemmin, għall-knejjes kollha, kif ukoll għal kwalunkwe forma ta’ servitù (li huwa kin iqis li kienet kollegata mar-reliġjon); huwa ssaħħar bl-idea li jikteb enċiklopedija fejn il-kulturi kollha setgħu jinġabru flimkien fil-qosor.

Huwa tħarreġ fl-Istituto di Studi Superiori (1900-1902), għallem għal sena fl-iskola Anglo-Taljana u mbagħad kien il-librar tal-Mużew tal-Antropoloġija mill-1902 sal-1904. Il-ħajja letterarja attirat lil Papini, li fl-1903 waqqaf ir-rivista Il Leonardo, li għaliha kkontribwixxa b’artikli bil-psewdonimu ta’ "Gian Falco". Fost il-kollaboraturi tiegħu kien hemm , , , u . Permezz ta’ din ir-rivista, Papini u l-kontributuri tiegħu introduċew fl-Italja ħassieba importanti bħal , Peirce, Nietzsche, u . Iktar ’il quddiem huwa ngħaqad mal-persunal ta’ Il Regno, pubblikazzjoni nazzjonalista mmexxija minn , li fforma l-Associazione Nazionalistica Italiana, biex tappoġġa l-espansjoniżmu kolonjali tal-pajjiż.

Papini ltaqa’ ma’ William James u Henri Bergson, li influwenzaw ferm ix-xogħlijiet bikrin tiegħu. Huwa beda jippubblika stejjer qosra u saġġi: fl-1906 "Il Tragico Quotidiano" (Il-Ħajja Traġika ta’ Kuljum), fl-1907 "Il Pilota Cieco" (Il-Bdot Għami) u "Il Crepuscolo dei Filosofi" (L-Għabex tal-Filosfi). Dan tal-aħħar ħoloq polemika ma’ figuri intellettwali stabbiliti u diversi, fosthom Immanuel Kant, , , , , u Friedrich Nietzsche.

Papini pproklama l-mewt tal-filosofija u tiġrif tal-ħsieb innifsu. Għal żmien qasir kien midħla tal-Futuriżmu u forom vjolenti u liberatorji oħra tal-Moderniżmu.

Fl-1907 Papini żżewweġ lil u l-koppja kellha żewġt ibniet, Viola u Gioconda.

Qabel u matul l-Ewwel Gwerra Dinjija

Qabel ma ħalla r-rivista Il Leonardo fl-1907, Giovanni Papini waqqaf diversi rivisti oħra. L-ewwel ippubblika La Voce fl-1908, imbagħad L'Anima flimkien ma’ u Prezzolini. Fl-1913 (eżatt qabel ma l-Italja daħlet fl-Ewwel Gwerra Dinjija) huwa beda Lacerba (1913-1915). Għal tliet snin Papini kien korrispondent għall-Mercure de France u iktar ’il quddiem kien kritiku letterarju għal La Nazione. Għall-ħabta tal-1918 huwa ħoloq rivista oħra, La Vraie Italie, flimkien ma’ .

Huwa kiteb ukoll kotba oħra. Il-ktieb tiegħu Parole e Sangue (Kliem u Demm) wera l-ateiżmu fundamentali tiegħu dak iż-żmien. Barra minn hekk, Papini prova joħloq skandlu billi jispekula li Ġesù u Ġwanni l-Appostlu kellhom relazzjoni omosesswali. Fl-1912 huwa ppubblika l-iktar xogħol magħruf tiegħu, l-awtobijografija Un Uomo Finito (Raġel Spiċċut).

Fil-ġabra ta’ proża poetika tiegħu tal-1915 Cento Pagine di Poesia (segwita minn Buffonate, Maschilità, u Stroncature), Papini qiegħed lilu nnifsu wiċċ imb wiċċ ma’ Giovanni Boccaccio, William Shakespeare, Johann Wolfgang von Goethe, iżda anke kontemporanji bħal u , u dixxipli inqas prominenti ta’ . Kritiku kiteb dwaru:

Giovanni Papini [...] huwa wieħed mill-ifjen imħuħ fl-Italja ta’ llum. Huwa rappreżentant eċċellenti tat-tfittxija bla rażan tal-modernità għall-verità, u x-xogħol tiegħu juri indipendenza friska msawra mhux daqstant fuq l-hekk imsejħa indipendenza, fuq l-injoranza tal-imgħoddi, iżda fuq l-istudju u l-fehim tagħha.

Huwa ppubblika l-versi fl-1917, raggruppati bit-titlu Opera Prima. Fl-1921, Papini ħabbar li sar Kattoliku Ruman, u ppubblika Storia di Cristo (L-Istorja ta’ kristu), ktieb li ġie tradott bi tlieta u għoxrin lingwa u li kellu suċċess mad-dinja kollha.

Wara xogħlijiet oħra bil-versi, huwa ppubblika s-satira Gog (1931) u s-saġġ Dante Vivo (Dante Ħaj; 1933).

It-Tieni Gwerra Dinjija u l-kollaborazzjonijiet mal-Faxxiżmu

Huwa sar għalliem fl-Università ta’ Bologna fl-1935, meta l-awtoritajiet Faxxisti kkonfermaw “ir-reputazzjoni impekkabbli” ta’ Papini permezz tal-ħatra tiegħu. Fl-1937, Papini ppubblika l-unika volum tal-iStoria della Letteratura Italiana tiegħu, li ddedika lil Benito Mussolini: "lid-Duce, ħabib tal-poeżija u tal-poeti", wara li ngħata karigi għoljin fid-dinja akkademika, speċjalment fl-istudju tar-Rinaxximent Taljan. Fl-1940 l-iStoria della Letteratura Italiana ġiet ippubblikat fil-Ġermanja Nażista bit-titlu L-Italja Eterna: Il-Kobor fl-Imperu tal-Ittri (bil-Ġermaniż: Ewiges Italien – Die Großen im Reich seiner Dichtung).

Papini kien il-Viċi President tal-Europäische Schriftstellervereinigung (jiġifieri l-Lega tal-Kittieba Ewropej), li ġiet stabbilita minn fl-1941-1942. Meta r-reġim Faxxista sfaxxa fl-1943, Papini daħal f’kunvent Franġiskan f’La Verna, bl-isem ta’ "Fra' Bonaventura".

L-aħħar snin

Huwa ġie skreditat kważi għalkollox fl-aħħar tat-Tieni Gwerra Dinjija, Papini ġie difiż mid-dritt politiku Kattoliku. Ix-xogħol tiegħu kkonċentra fuq suġġetti differenti, inkluż bijografija ta’ Mikelanġlu, filwaqt li kompla jippubblika saġġi traġiċi u kiebja. Huwa kkollabora mal-Corriere della Sera, u kkontribwixxa b’artikli li ġew ippubblikati bħala volum wara mewtu.

Papini kien ilu jbati minn paraliżi progressiva (minħabba l-marda fin-newroni taċ-ċaqliq, magħrufa iktar bħala l-paraliżi muskolari progressiva jew ALS) u għama matul l-aħħar snin ta’ ħajtu. Huwa miet meta kellu 75 sena.

Skont l-istoriku tal-arti , ir-reġim ta’ u n-NATO użaw is-sensiela ta’ intervisti immaġinarji ta’ Papini (Il Libro Nero, 1951) bħala propaganda kontra , sabiex jimminaw b’mod drastiku l-immaġni pro-Komunista tiegħu. Fl-1962, l-artist staqsa lill-bijografu tiegħu , biex jesponi l-intervista taparsi, u hu għamel dan fil-Les Lettres Françaises.

Papini kien ammirat minn , il-fundatur ta’ teorija soġġettiva tal-probabbiltà, u minn Jorge Luis Borges, li sostna li Papini kien awtur “li ma kienx jistħoqqlu jiġi minsi” u inkluda wħud mill-istejjer tiegħu fil-Librerija ta’ Babel.

Kultura popolari

  • Papini jidher bħala karattur f’diversi poeżiji ta’ żmienu miktuba minn .
  • kiteb il-poeżija "Reply to Papini" (Tweġiba lil Papini).
  • Papini jissemma diversi drabi fid-diskorsi tal-kittieb Kolombjan Gabriel García Marquez.

Pubblikazzjonijiet

  • La Teoria Psicologica della Previsione (1902).
  • Sentire Senza Agire e Agire Senza Sentire (1905).
  • Il Crepuscolo dei Filosofi (1906).
  • Il Tragico Quotidiano (1906).
  • La Coltura Italiana (ma’ Giuseppe Prezzolini, 1906).
  • Il Pilota Cieco (1907).
  • Le Memorie d'Iddio (1911).
  • L'Altra Metà (1911).
  • La Vita di Nessuno (1912).
  • Parole e Sangue (1912).
  • Un Uomo Finito (1913).
  • Ventiquattro Cervelli (1913).
  • Sul Pragmatismo: Saggi e Ricerche, 1903–1911 (1913).
  • Almanacco Purgativo 1914 (ma’ Ardengo Soffici et al., 1913).
  • Buffonate (1914).
  • Vecchio e Nuovo Nazionalismo (ma’ Giuseppe Prezzolini, 1914).
  • Cento Pagine di Poesia (1915).
  • Maschilità (1915).
  • La Paga del Sabato (1915).
  • Stroncature (1916).
  • Opera Prima (1917).
  • Polemiche Religiose (1917).
  • Testimonianze (1918).
  • L'Uomo Carducci (1918).
  • L'Europa Occidentale Contro la Mittel-Europa (1918).
  • Chiudiamo le Scuole (1918).
  • Giorni di Festa (1918).
  • L'Esperienza Futurista (1919).
  • Poeti d'Oggi (ma’ , 1920).
  • Storia di Cristo (1921).
  • Antologia della Poesia Religiosa Italiana (1923).
  • Dizionario dell'Omo Salvatico (ma’ , 1923).
  • L'Anno Santo e le Quattro Paci (1925).
  • Pane e Vino (1926).
  • Gli Operai della Vigna (1929).
  • Sant'Agostino (1931).
  • Gog (1931).
  • La Scala di Giacobbe (1932).
  • Firenze (1932).
  • Il Sacco dell'Orco (1933).
  • Dante Vivo (1933).
  • Ardengo Soffici (1933).
  • La Pietra Infernale (1934).
  • Grandezze di Carducci (1935).
  • I Testimoni della Passione (1937).
  • Storia della Letteratura Italiana (1937).
  • Italia Mia (1939).
  • Figure Umane (1940).
  • Medardo Rosso (1940).
  • La Corona d'Argento (1941).
  • Mostra Personale (1941).
  • Prose di Cattolici Italiani d'Ogni Secolo (ma’ , 1941).
  • L'Imitazione del Padre. Saggi sul Rinascimento(1942).
  • Racconti di Gioventù (1943).
  • Cielo e Terra (1943).
  • Foglie della Foresta (1946).
  • Lettere agli Uomini di Papa Celestino VI (1946).
  • Primo Conti (1947).
  • Santi e Poeti (1948).
  • Passato Remoto (1948).
  • Vita di Michelangiolo (1949).
  • Le Pazzie del Poeta (1950).
  • Firenze Fiore del Mondo (with Ardengo Soffici, Piero Bargellini and Spadolini, 1950).
  • Il Libro Nero (1951).
  • Il Diavolo (1953).
  • Il Bel Viaggio (with Enzo Palmeri, 1954).
  • Concerto Fantastico (1954).
  • Strane Storie (1954).
  • La Spia del Mondo (1955).
  • La Loggia dei Busti (1955).
  • Le Felicità dell'Infelice (1956).

Wara mewtu

  • L'Aurora della Letteratura Italiana: Da Jacopone da Todi a Franco Sacchetti (1956).
  • Il Muro dei Gelsomini: Ricordi di Fanciullezza (1957).
  • Giudizio Universale (1957).
  • La Seconda Nascita (1958).
  • Dichiarazione al Tipografo (1958).
  • Città Felicità (1960).
  • Diario (1962).
  • Schegge (Articles published in Corriere della Sera, 1971).
  • Rapporto sugli Uomini (1978).

Xogħlijiet miġbura flimkien

  • Tutte le Opere di Giovanni Papini, 11-il volum, Milan: Mondadori (1958–66)

Xogħlijiet tradotti bl-Ingliż

  • Four and Twenty Minds. New York: Thomas Y. Crowell Company, 1922.
  • The Story of Christ. London: Hodder and Stoughton, 1923 [Rapp. bħala Life of Christ. New York: Harcourt, Brace and Co., 1923].
  • The Failure. New York: Harcourt, Brace and Company, 1924 [Rapp. bħala A Man-Finished. Londra: Hodder & Stoughton, 1924].
  • The Memoirs of God. Boston: The Ball Publishing Co., 1926.
  • A Hymn to Intelligence. : The Laboratory Press, 1928.
  • A Prayer for Fools, Particularly Those we See in Art Galleries, Drawing-rooms and Theatres. Pittsburgh: The Laboratory Press, 1929.
  • Laborers in the Vineyard. Londra: Sheed & Ward, 1930.
  • Life and Myself, tradott minn Dorothy Emmrich. New York: Brentano's, 1930.
  • Saint Augustine. New York: Harcourt, Brace and Co., 1930.
  • Gog, tradott minn Mary Prichard Agnetti. New York: Harcourt, Brace and Co., 1931.
  • Dante Vivo. New York: The Macmillan Company, 1935.
  • The Letters of Pope Celestine VI to All Mankind. New York: E.P. Dutton & Co., Inc., 1948.
  • Florence: Flower of the World. Firenze: L'Arco, 1952 [ma’ Ardengo Soffici u Piero Bargellini].
  • Michelangelo, his Life and his Era. New York: E. P. Dutton, 1952.
  • The Devil; Notes for Future Diabology. New York: E.P. Dutton, 1954 [Londra: Eyre & Spottiswoode, 1955].
  • Nietzsche: An Essay. Mount Pleasant, : Enigma Press, 1966.
  • "The Circle is Closing." Lawrence Rainey (ed.), Futurism: An Anthology, Yale University Press, 2009.

Selezzjoni ta’ artikli

  • "Philosophy in Italy," The Monist 8 (4), Lulju 1903, pp. 553–585.
  • "What Pragmatism is Like," Popular Science Monthly, Vol. LXXI, Ottubru 1907, pp. 351–358.
  • "The Historical Play," The Little Review 6 (2), pp. 49–51.
  • "Ignoto," The New Age 26 (6), 1919, p. 95.
  • "Buddha," The New Age 26 (13), 1920, pp. 200–201.
  • "Rudolph Eucken" The Open Court, 38 (5), Mejju 1924, pp. 257–261.

Stejjer qosra

  • "The Debt of a Day," The International 9 (4), 1915, pp. 105–107.
  • "The Substitute Suicide," The International 10 (5), 1916, pp. 148–149.
  • "Four-Hundred and Fifty-Three Love Letters," The Stratford Journal 3 (1), 1918, pp. 9–12.
  • "The Beggar of Souls" The Stratford Journal 4, 1919, p. 59–64.
  • "Life: The Vanishing Mirror," Vanity Fair 13 (6), 1920, p. 53.
  • "Don Juan's Lament," Vanity Fair 13 (10), 1920, p. 43.
  • "An Adventure in Introspection," Vanity Fair 13 (10), 1920, p. 65.
  • "Having to do with Love – and Memory," Vanity Fair 14 (2), 1920, p. 69.
  • "For no Reason," Vanity Fair 14 (3), 1920, pp. 71, 116.
  • "The Prophetic Portrait," Vanity Fair 14 (4), 1920, p. 73.
  • "The Man who Lost Himself," Vanity Fair 14 (5), 1920, p. 35.
  • "Hope," Vanity Fair 14 (6), 1920, p. 57.
  • "The Magnanimous Suicide," Vanity Fair 15 (1), 1920, p. 73.
  • "The Lost Day," Vanity Fair 15 (3), 1920, pp. 79, 106.
  • "Two Faces in the Well," Vanity Fair 15 (4), 1920, p. 41.
  • "Two Interviews with the Devil," Vanity Fair 15 (5), 1921, pp. 59, 94.
  • "The Bartered Souls," Vanity Fair 15 (6), 1921, p. 57.
  • "The Man Who Could Not be Emperor," Vanity Fair 16 (1), 1921, p. 41.
  • "A Man Among Men — No More," Vanity Fair 16 (2), 1921.
  • "His Own Jailer," The Living Age, id-9 ta’ Diċembru 1922.
  • "Pallas and the Centaur," Italian Literary Digest 1 (1), April 1947.

Referenzi

  1. ^ Lachs, John; B. Talisse, Robert (2008). American Philosophy: An Encyclopedia. p. 562.
  2. ^ "LETTERATURA ITALIANA a cura di Paola Italia GIOVANNI PAPINI-GIUSEPPE PREZZOLINI" (PDF).
  3. ^ Marrone, Gaetana; Puppa, Paolo (2006). Encyclopedia of Italian Literary Studies. p. 1347.
  4. ^ Catholic authors :contemporary biographical sketches, 1930-[1952] /. Newark [N.J.]
  5. ^ Boyd, Ernest (1925). "Giovanni Papini." In: Studies from Ten Literatures. New York: Charles Scribner's Sons, p. 167.
  6. ^ Kunitz, Stanley (1931). "Giovanni Papini." In: Living Authors: A Book of Biographies. New York: The H.W. Wilson company, p. 314.
  7. ^ Bondanella, Peter; Bondanella, Julia Conway; Shiffman, Jody Robin (2001-01-01). Cassell Dictionary Italian Literature (bl-Ingliż). A&C Black. Ċitazzjoni għandu parametr mhux magħruf u vojt: |iktar= (għajnuna)
  8. ^ Orlandi, Daniela (2007). "Papini (1881–1856)." In: Encyclopedia of Italian Literary Studies, Paolo Puppa & Luca Somigli (eds.), Vol. I. Taylor & Francis, p. 1347.
  9. ^ Collins, Joseph; Butler, Samuel; D'Annunzio, Gabriele; Panzini, Alfredo; Papini, Giovanni (1920). Idling in Italy: studies of literature and of life. New York, Scribner.
  10. ^ Clough, Rosa Trillo (1961). Futurism :the story of a modern art movement, a new appraisal. New York :.Manutenzjoni CS1: punteġġjatura żejda (link)
  11. ^ Sharkey, Stephen & Robert S. Dombronski (1976). "Revolution, Myth and Mythical Politics: The Futurist Solution," Journal of European History 6 (23), pp. 231–247.
  12. ^ Orlandi, Daniela (2007), p. 1347.
  13. ^ Hoehn, Matthew (1948), p. 607.
  14. ^ Orlandi, Daniela (2007), p. 1347.
  15. ^ Goldberg, Isaac (1919). "The Intellectual Ferment in Post-Bellum Italy," The Bookman, Vol. L, No. 2, p. 158.
  16. ^ Sanctis, Sante de (1927). Religious Conversion, a Bio-Psychological Study. London: K. Paul, Trench, Trubner & Co., ltd., p. 280.
  17. ^ Livingston, Arthur (1950). "Papini Tells of his Intellectual Adventures." In: Essays on Modern Italian Literature. New York: S.F. Vanni, pp. 56–68.
  18. ^ Tendencies of the Modern Novel. Freeport, N.Y.: Books for Libraries Press, Inc., pp. 130–131.
  19. ^ Beckett, Samuel (1934). Papini's Dante. London: Hodder and Stoughton.
  20. ^ Traversi, D.A. (1939). "Giovanni Papini and Italian Literature," Scrutiny 7 (4), p. 415.
  21. ^ Hausmann, Frank-Rutger (2004). "Dichte, Dichter, tage nicht!" Die Europäische Schriftsteller-Vereinigung in Weimar 1941–1948. Frankfurt am Main: Vittorio Klostermann, p. 210 ISBN 3-465-03295-0
  22. ^ Orlandi, Daniela (2007), p. 1347.
  23. ^ Lachs, John (2008-03-31). American Philosophy: An Encyclopedia. 1. Volume. New York, NY: Routledge. p. 562. ISBN 978-1-135-94887-0.
  24. ^ Roberto Ridolfi, Vita di Giovanni Papini, 1987, pp. 211-212.
  25. ^ "Giovanni Papini, Author, Is Dead; Italian Philosopher, 75, Who Wrote 'Life of Christ,' Won Prize for Study of Dante". The New York Times. July 9, 1956. p. 23. ISSN 0362-4331.
  26. ^ The Spectator, 2 April 1993, p. 24.
  27. ^ "Letter: That notorious fake". The Independent (bl-Ingliż). 2011-10-22. Miġbur 2021-07-08.
  28. ^ The Spectator, 1 May 1998, p. 27.
  29. ^ "Apology for a False Picasso 'Quote'," Life, Vol. LXVI, No. 2, January 17, 1969, p. 18B.
  30. ^ Pierre d'Aix, Les Lettres Francaises, 12–18, Décembre, 1963.
  31. ^ Borges, Jorge Louis (1975). Preface to Papini's, Lo Specchio che Fugge. Parma-Milano: Franco Maria Ricci.
  32. ^ Hofer, Matthew (2011). “Mina Loy, Giovanni Papini, and the Aesthetic of Irritation,” Paideuma 38.

Awtur: www.NiNa.Az

Data tal-pubblikazzjoni: 08 Lul, 2025 / 17:23

wikipedija, wiki, ktieb, kotba, librerija, artiklu, aqra, niżżel, b'xejn, download b'xejn, mp3, vidjo, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, stampa, mużika, kanzunetta, film, ktieb, logħba, logħob, mobbli, telefon, android, ios, apple, mowbajl, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, kompjuter, Informazzjoni dwar Giovanni Papini, X'inhi Giovanni Papini? Xi tfisser Giovanni Papini?

Giovanni Papini twieled fid 9 ta Jannar 1881 miet fit 8 ta Lulju 1956 kien ġurnalista saġġista rumanzier kittieb tal istejjer qosra poeta kritiku letterarju u filosfu Taljan Huwa kien figura letterarja kontroversjali tal bidu u ta nofs is seklu 20 Huwa kien l ewwel rapprezentant u promotur tal pragmatizmu Taljan u l iktar wieħed entuzjast 1 Papini kien ammirat għall istil tal kitba tiegħu u huwa kemm il darba daħal f polemiki jaħarqu Huwa kien involut fil movimenti avant garde bħall Futurizmu u l Post Dekadentizmu kien jgħaddi minn pozizzjoni politika u filosofika għall oħra qatt ma kien sodisfatt u ma kellux kwiet f ġismu huwa kkonverta mill antiklerizmu u l ateizmu għall Kattoliċizmu u għadda mill intervenzjonizmu konvint qabel l 1915 għall avversjoni għall gwerra Fis snin 30 tas seklu 20 wara li għadda mill individwalizmu għall konservattivizmu finalment sar faxxista filwaqt li baqa jħaddan avversjoni għan Nazizmu Giovanni PapiniĦajjaTwelid Firenze nbsp 9 Jannar 1881Nazzjonalita Italja Renju tal ItaljaMewt Firenze nbsp 8 Lulju 1956Post tad dfin Cimitero delle Porte SanteKawza tal mewt nbsp sklerozi laterali amjotrofika EdukazzjoniLingwi TaljanOkkupazzjoniOkkupazzjoni poeta ġurnalist kittieb kritiku letterarju bijografu kittieb tal fantaxjenza filosofuXogħlijiet importanti A Man Finished en Premjijiet List Premju MarzottoNominat għal uri Premju Nobel tal Paċi 1924 Premju Nobel tal Paċi 1926 Premju Nobel għal Letteratura 1955 Sħubija Accademia delle Arti del Disegno en Psewdonomu Gianfalco Cartouche Gentiluomo Il Malato Climaco Taigete Tempestini Versiereu The Florence Pragmatist ClubMoviment artistiku proza poetika Bħala wieħed mill fundaturi tal ġurnali Leonardo 1903 u Lacerba 1913 huwa kien iqis il letteratura bħala azzjoni u lill kitbiet tiegħu tahom ton irriverenti u ta prietka Għalkemm kien awtodidatta huwa kien editur u kittieb ikonoklastiku influwenti b rwol minn ta quddiem fil Futurizmu Taljan u l movimenti letterarji bikrin taz zgħazagħ Meta kien jaħdem f Firenze huwa pparteċipa b mod attiv fil movimenti letterarja filosofiċi u politiċi barranin bħall intuwitizmu Franċiz ta Bergson u l pragmatizmu Anglo Amerikan ta Peirce u James Huwa ppromwova l izvilupp tal kultura u l ħajja Taljana bi tnissil individwalistiku u oniriku tal ħajja u tal arti Barra minn hekk kien jitkellem favur it twemmin reliġjuz tal Kattoliċizmu Ruman Is suċċess letterarju ta Papini beda b Il Crepuscolo dei Filosofi L Għabex tal Filosfi ippubblikat fl 1906 u l pubblikazzjoni tiegħu tal 1913 tar rumanz awtobijografiku Un Uomo Finito Raġel Spiċċut Minħabba l għazliet ideoloġiċi tiegħu ix xogħol ta Papini kwazi ntesa wara mewtu 2 għalkemm iktar il quddiem ġie evalwat mill ġdid u reġa ġie apprezzat fl 1975 il kittieb Arġentin Jorge Luis Borges sostna li Papini kien awtur li ma kienx jistħoqqlu jiġi minsi Werrej 1 Ħajja bikrija 2 Qabel u matul l Ewwel Gwerra Dinjija 3 It Tieni Gwerra Dinjija u l kollaborazzjonijiet mal Faxxizmu 4 L aħħar snin 5 Kultura popolari 6 Pubblikazzjonijiet 6 1 Xogħlijiet miġbura flimkien 6 2 Xogħlijiet tradotti bl Ingliz 6 3 Selezzjoni ta artikli 6 4 Stejjer qosra 7 ReferenziĦajja bikrijaimmodifika nbsp Id dar f Firenze fejn kien joqgħod Papini Papini twieled f Firenze bħala iben bejjiegħ mudest tal għamara u eks membru tal Qomos Ħomor ta Giuseppe Garibaldi minn Borgo degli Albizi Papini ġie mgħammed bil moħbi minn ommu biex tevita l antiklerizmu aggressiv ta missieru Huwa kien awtodidatta kwazi għalkollox qatt ma ngħata lawrija universitarja uffiċjali u l ogħla livell ta edukazzjoni tiegħu kien ċertifikat tat tagħlim 3 Papini kellu tfulija rustika u ta solitudni Huwa kellu avversjoni qawwija għal kull twemmin għall knejjes kollha kif ukoll għal kwalunkwe forma ta servitu li huwa kin iqis li kienet kollegata mar reliġjon huwa ssaħħar bl idea li jikteb enċiklopedija fejn il kulturi kollha setgħu jinġabru flimkien fil qosor Huwa tħarreġ fl Istituto di Studi Superiori 1900 1902 għallem għal sena fl iskola Anglo Taljana u mbagħad kien il librar tal Muzew tal Antropoloġija mill 1902 sal 1904 4 Il ħajja letterarja attirat lil Papini li fl 1903 waqqaf ir rivista Il Leonardo li għaliha kkontribwixxa b artikli bil psewdonimu ta Gian Falco 5 Fost il kollaboraturi tiegħu kien hemm Giuseppe Prezzolini Borgese Vailati Costetti u Calderoni 6 Permezz ta din ir rivista Papini u l kontributuri tiegħu introduċew fl Italja ħassieba importanti bħal Kierkegaard Peirce Nietzsche Santayana u Poincare Iktar il quddiem huwa ngħaqad mal persunal ta Il Regno 7 pubblikazzjoni nazzjonalista mmexxija minn Enrico Corradini li fforma l Associazione Nazionalistica Italiana biex tappoġġa l espansjonizmu kolonjali tal pajjiz Papini ltaqa ma William James u Henri Bergson li influwenzaw ferm ix xogħlijiet bikrin tiegħu 8 Huwa beda jippubblika stejjer qosra u saġġi fl 1906 Il Tragico Quotidiano Il Ħajja Traġika ta Kuljum fl 1907 Il Pilota Cieco Il Bdot Għami u Il Crepuscolo dei Filosofi L Għabex tal Filosfi Dan tal aħħar ħoloq polemika ma figuri intellettwali stabbiliti u diversi fosthom Immanuel Kant Georg Wilhelm Friedrich Hegel Auguste Comte Herbert Spencer Arthur Schopenhauer u Friedrich Nietzsche Papini pproklama l mewt tal filosofija u tiġrif tal ħsieb innifsu Għal zmien qasir kien midħla tal Futurizmu 9 10 u forom vjolenti u liberatorji oħra tal Modernizmu 11 Fl 1907 Papini zzewweġ lil Giacinta Giovagnoli u l koppja kellha zewġt ibniet Viola u Gioconda 12 Qabel u matul l Ewwel Gwerra Dinjijaimmodifika nbsp Tpinġija ta Papini magħmula minn Julius Zirinsky Qabel ma ħalla r rivista Il Leonardo fl 1907 Giovanni Papini waqqaf diversi rivisti oħra L ewwel ippubblika La Voce fl 1908 imbagħad L Anima flimkien ma Giovanni Amendola u Prezzolini Fl 1913 ezatt qabel ma l Italja daħlet fl Ewwel Gwerra Dinjija huwa beda Lacerba 1913 1915 Għal tliet snin Papini kien korrispondent għall Mercure de France u iktar il quddiem kien kritiku letterarju għal La Nazione 13 Għall ħabta tal 1918 huwa ħoloq rivista oħra La Vraie Italie flimkien ma Ardengo Soffici Huwa kiteb ukoll kotba oħra Il ktieb tiegħu Parole e Sangue Kliem u Demm wera l ateizmu fundamentali tiegħu dak iz zmien Barra minn hekk Papini prova joħloq skandlu billi jispekula li Ġesu u Ġwanni l Appostlu kellhom relazzjoni omosesswali 14 Fl 1912 huwa ppubblika l iktar xogħol magħruf tiegħu l awtobijografija Un Uomo Finito Raġel Spiċċut Fil ġabra ta proza poetika tiegħu tal 1915 Cento Pagine di Poesia segwita minn Buffonate Maschilita u Stroncature Papini qiegħed lilu nnifsu wiċċ imb wiċċ ma Giovanni Boccaccio William Shakespeare Johann Wolfgang von Goethe izda anke kontemporanji bħal Benedetto Croce u Giovanni Gentile u dixxipli inqas prominenti ta Gabriele D Annunzio Kritiku kiteb dwaru Giovanni Papini huwa wieħed mill ifjen imħuħ fl Italja ta llum Huwa rapprezentant eċċellenti tat tfittxija bla razan tal modernita għall verita u x xogħol tiegħu juri indipendenza friska msawra mhux daqstant fuq l hekk imsejħa indipendenza fuq l injoranza tal imgħoddi izda fuq l istudju u l fehim tagħha 15 Huwa ppubblika l versi fl 1917 raggruppati bit titlu Opera Prima Fl 1921 Papini ħabbar li sar Kattoliku Ruman 16 17 u ppubblika Storia di Cristo L Istorja ta kristu ktieb li ġie tradott bi tlieta u għoxrin lingwa u li kellu suċċess mad dinja kollha 18 Wara xogħlijiet oħra bil versi huwa ppubblika s satira Gog 1931 u s saġġ Dante Vivo Dante Ħaj 1933 19 It Tieni Gwerra Dinjija u l kollaborazzjonijiet mal Faxxizmuimmodifika nbsp Karikatura ta Papini magħmula minn Carlo Carra u Ardengo Soffici 1922 Huwa sar għalliem fl Universita ta Bologna fl 1935 meta l awtoritajiet Faxxisti kkonfermaw ir reputazzjoni impekkabbli ta Papini permezz tal ħatra tiegħu Fl 1937 Papini ppubblika l unika volum tal iStoria della Letteratura Italiana tiegħu li ddedika lil Benito Mussolini lid Duce ħabib tal poezija u tal poeti 20 wara li ngħata karigi għoljin fid dinja akkademika speċjalment fl istudju tar Rinaxximent Taljan Fl 1940 l iStoria della Letteratura Italiana ġiet ippubblikat fil Ġermanja Nazista bit titlu L Italja Eterna Il Kobor fl Imperu tal Ittri bil Ġermaniz Ewiges Italien Die Grossen im Reich seiner Dichtung Papini kien il Viċi President tal Europaische Schriftstellervereinigung jiġifieri l Lega tal Kittieba Ewropej li ġiet stabbilita minn Joseph Goebbels fl 1941 1942 21 Meta r reġim Faxxista sfaxxa fl 1943 Papini daħal f kunvent Franġiskan f La Verna bl isem ta Fra Bonaventura 22 L aħħar sninimmodifikaHuwa ġie skreditat kwazi għalkollox fl aħħar tat Tieni Gwerra Dinjija 23 Papini ġie difiz mid dritt politiku Kattoliku Ix xogħol tiegħu kkonċentra fuq suġġetti differenti inkluz bijografija ta Mikelanġlu filwaqt li kompla jippubblika saġġi traġiċi u kiebja Huwa kkollabora mal Corriere della Sera u kkontribwixxa b artikli li ġew ippubblikati bħala volum wara mewtu nbsp Il qabar ta Papini fiċ Cimitero delle Porte Sante Firenze Papini kien ilu jbati minn paralizi progressiva minħabba l marda fin newroni taċ ċaqliq magħrufa iktar bħala l paralizi muskolari progressiva jew ALS 24 u għama matul l aħħar snin ta ħajtu Huwa miet meta kellu 75 sena 25 Skont l istoriku tal arti Richard Dorment 26 27 28 ir reġim ta Francisco Franco u n NATO uzaw is sensiela ta intervisti immaġinarji ta Papini Il Libro Nero 1951 bħala propaganda kontra Pablo Picasso 29 sabiex jimminaw b mod drastiku l immaġni pro Komunista tiegħu Fl 1962 l artist staqsa lill bijografu tiegħu Pierre Daix biex jesponi l intervista taparsi u hu għamel dan fil Les Lettres Francaises 30 Papini kien ammirat minn Bruno de Finetti il fundatur ta teorija soġġettiva tal probabbilta u minn Jorge Luis Borges li sostna li Papini kien awtur li ma kienx jistħoqqlu jiġi minsi u inkluda wħud mill istejjer tiegħu fil Librerija ta Babel 31 Kultura popolariimmodifikaPapini jidher bħala karattur f diversi poeziji ta zmienu miktuba minn Mina Loy 32 Wallace Stevens kiteb il poezija Reply to Papini Tweġiba lil Papini Papini jissemma diversi drabi fid diskorsi tal kittieb Kolombjan Gabriel Garcia Marquez PubblikazzjonijietimmodifikaLa Teoria Psicologica della Previsione 1902 Sentire Senza Agire e Agire Senza Sentire 1905 Il Crepuscolo dei Filosofi 1906 Il Tragico Quotidiano 1906 La Coltura Italiana ma Giuseppe Prezzolini 1906 Il Pilota Cieco 1907 Le Memorie d Iddio 1911 L Altra Meta 1911 La Vita di Nessuno 1912 Parole e Sangue 1912 Un Uomo Finito 1913 Ventiquattro Cervelli 1913 Sul Pragmatismo Saggi e Ricerche 1903 1911 1913 Almanacco Purgativo 1914 ma Ardengo Soffici et al 1913 Buffonate 1914 Vecchio e Nuovo Nazionalismo ma Giuseppe Prezzolini 1914 Cento Pagine di Poesia 1915 Maschilita 1915 La Paga del Sabato 1915 Stroncature 1916 Opera Prima 1917 Polemiche Religiose 1917 Testimonianze 1918 L Uomo Carducci 1918 L Europa Occidentale Contro la Mittel Europa 1918 Chiudiamo le Scuole 1918 Giorni di Festa 1918 L Esperienza Futurista 1919 Poeti d Oggi ma Pietro Pancrazi 1920 Storia di Cristo 1921 Antologia della Poesia Religiosa Italiana 1923 Dizionario dell Omo Salvatico ma Domenico Giuliotti 1923 L Anno Santo e le Quattro Paci 1925 Pane e Vino 1926 Gli Operai della Vigna 1929 Sant Agostino 1931 Gog 1931 La Scala di Giacobbe 1932 Firenze 1932 Il Sacco dell Orco 1933 Dante Vivo 1933 Ardengo Soffici 1933 La Pietra Infernale 1934 Grandezze di Carducci 1935 I Testimoni della Passione 1937 Storia della Letteratura Italiana 1937 Italia Mia 1939 Figure Umane 1940 Medardo Rosso 1940 La Corona d Argento 1941 Mostra Personale 1941 Prose di Cattolici Italiani d Ogni Secolo ma Giuseppe De Luca 1941 L Imitazione del Padre Saggi sul Rinascimento 1942 Racconti di Gioventu 1943 Cielo e Terra 1943 Foglie della Foresta 1946 Lettere agli Uomini di Papa Celestino VI 1946 Primo Conti 1947 Santi e Poeti 1948 Passato Remoto 1948 Vita di Michelangiolo 1949 Le Pazzie del Poeta 1950 Firenze Fiore del Mondo with Ardengo Soffici Piero Bargellini and Spadolini 1950 Il Libro Nero 1951 Il Diavolo 1953 Il Bel Viaggio with Enzo Palmeri 1954 Concerto Fantastico 1954 Strane Storie 1954 La Spia del Mondo 1955 La Loggia dei Busti 1955 Le Felicita dell Infelice 1956 Wara mewtu L Aurora della Letteratura Italiana Da Jacopone da Todi a Franco Sacchetti 1956 Il Muro dei Gelsomini Ricordi di Fanciullezza 1957 Giudizio Universale 1957 La Seconda Nascita 1958 Dichiarazione al Tipografo 1958 Citta Felicita 1960 Diario 1962 Schegge Articles published in Corriere della Sera 1971 Rapporto sugli Uomini 1978 Xogħlijiet miġbura flimkienimmodifika Tutte le Opere di Giovanni Papini 11 il volum Milan Mondadori 1958 66 Xogħlijiet tradotti bl Inglizimmodifika Four and Twenty Minds New York Thomas Y Crowell Company 1922 The Story of Christ London Hodder and Stoughton 1923 Rapp bħala Life of Christ New York Harcourt Brace and Co 1923 The Failure New York Harcourt Brace and Company 1924 Rapp bħala A Man Finished Londra Hodder amp Stoughton 1924 The Memoirs of God Boston The Ball Publishing Co 1926 A Hymn to Intelligence Pittsburgh The Laboratory Press 1928 A Prayer for Fools Particularly Those we See in Art Galleries Drawing rooms and Theatres Pittsburgh The Laboratory Press 1929 Laborers in the Vineyard Londra Sheed amp Ward 1930 Life and Myself tradott minn Dorothy Emmrich New York Brentano s 1930 Saint Augustine New York Harcourt Brace and Co 1930 Gog tradott minn Mary Prichard Agnetti New York Harcourt Brace and Co 1931 Dante Vivo New York The Macmillan Company 1935 The Letters of Pope Celestine VI to All Mankind New York E P Dutton amp Co Inc 1948 Florence Flower of the World Firenze L Arco 1952 ma Ardengo Soffici u Piero Bargellini Michelangelo his Life and his Era New York E P Dutton 1952 The Devil Notes for Future Diabology New York E P Dutton 1954 Londra Eyre amp Spottiswoode 1955 Nietzsche An Essay Mount Pleasant Michigan Enigma Press 1966 The Circle is Closing Lawrence Rainey ed Futurism An Anthology Yale University Press 2009 Selezzjoni ta artikliimmodifika Philosophy in Italy The Monist 8 4 Lulju 1903 pp 553 585 What Pragmatism is Like Popular Science Monthly Vol LXXI Ottubru 1907 pp 351 358 The Historical Play The Little Review 6 2 pp 49 51 Ignoto The New Age 26 6 1919 p 95 Buddha The New Age 26 13 1920 pp 200 201 Rudolph Eucken The Open Court 38 5 Mejju 1924 pp 257 261 Stejjer qosraimmodifika The Debt of a Day The International 9 4 1915 pp 105 107 The Substitute Suicide The International 10 5 1916 pp 148 149 Four Hundred and Fifty Three Love Letters The Stratford Journal 3 1 1918 pp 9 12 The Beggar of Souls The Stratford Journal 4 1919 p 59 64 Life The Vanishing Mirror Vanity Fair 13 6 1920 p 53 Don Juan s Lament Vanity Fair 13 10 1920 p 43 An Adventure in Introspection Vanity Fair 13 10 1920 p 65 Having to do with Love and Memory Vanity Fair 14 2 1920 p 69 For no Reason Vanity Fair 14 3 1920 pp 71 116 The Prophetic Portrait Vanity Fair 14 4 1920 p 73 The Man who Lost Himself Vanity Fair 14 5 1920 p 35 Hope Vanity Fair 14 6 1920 p 57 The Magnanimous Suicide Vanity Fair 15 1 1920 p 73 The Lost Day Vanity Fair 15 3 1920 pp 79 106 Two Faces in the Well Vanity Fair 15 4 1920 p 41 Two Interviews with the Devil Vanity Fair 15 5 1921 pp 59 94 The Bartered Souls Vanity Fair 15 6 1921 p 57 The Man Who Could Not be Emperor Vanity Fair 16 1 1921 p 41 A Man Among Men No More Vanity Fair 16 2 1921 His Own Jailer The Living Age id 9 ta Diċembru 1922 Pallas and the Centaur Italian Literary Digest 1 1 April 1947 Referenziimmodifika Lachs John B Talisse Robert 2008 American Philosophy An Encyclopedia p 562 LETTERATURA ITALIANA a cura di Paola Italia GIOVANNI PAPINI GIUSEPPE PREZZOLINI PDF Marrone Gaetana Puppa Paolo 2006 Encyclopedia of Italian Literary Studies p 1347 Catholic authors contemporary biographical sketches 1930 1952 Newark N J Boyd Ernest 1925 Giovanni Papini In Studies from Ten Literatures New York Charles Scribner s Sons p 167 Kunitz Stanley 1931 Giovanni Papini In Living Authors A Book of Biographies New York The H W Wilson company p 314 Bondanella Peter Bondanella Julia Conway Shiffman Jody Robin 2001 01 01 Cassell Dictionary Italian Literature bl Ingliz A amp C Black Ċitazzjoni għandu parametr mhux magħruf u vojt iktar għajnuna Orlandi Daniela 2007 Papini 1881 1856 In Encyclopedia of Italian Literary Studies Paolo Puppa amp Luca Somigli eds Vol I Taylor amp Francis p 1347 Collins Joseph Butler Samuel D Annunzio Gabriele Panzini Alfredo Papini Giovanni 1920 Idling in Italy studies of literature and of life New York Scribner Clough Rosa Trillo 1961 Futurism the story of a modern art movement a new appraisal New York nbsp Manutenzjoni CS1 punteġġjatura zejda link Sharkey Stephen amp Robert S Dombronski 1976 Revolution Myth and Mythical Politics The Futurist Solution Journal of European History 6 23 pp 231 247 Orlandi Daniela 2007 p 1347 Hoehn Matthew 1948 p 607 Orlandi Daniela 2007 p 1347 Goldberg Isaac 1919 The Intellectual Ferment in Post Bellum Italy The Bookman Vol L No 2 p 158 Sanctis Sante de 1927 Religious Conversion a Bio Psychological Study London K Paul Trench Trubner amp Co ltd p 280 Livingston Arthur 1950 Papini Tells of his Intellectual Adventures In Essays on Modern Italian Literature New York S F Vanni pp 56 68 Tendencies of the Modern Novel Freeport N Y Books for Libraries Press Inc pp 130 131 Beckett Samuel 1934 Papini s Dante London Hodder and Stoughton Traversi D A 1939 Giovanni Papini and Italian Literature Scrutiny 7 4 p 415 Hausmann Frank Rutger 2004 Dichte Dichter tage nicht Die Europaische Schriftsteller Vereinigung in Weimar 1941 1948 Frankfurt am Main Vittorio Klostermann p 210 ISBN 3 465 03295 0 Orlandi Daniela 2007 p 1347 Lachs John 2008 03 31 American Philosophy An Encyclopedia 1 Volume New York NY Routledge p 562 ISBN 978 1 135 94887 0 Roberto Ridolfi Vita di Giovanni Papini 1987 pp 211 212 Giovanni Papini Author Is Dead Italian Philosopher 75 Who Wrote Life of Christ Won Prize for Study of Dante The New York Times July 9 1956 p 23 ISSN 0362 4331 The Spectator 2 April 1993 p 24 Letter That notorious fake The Independent bl Ingliz 2011 10 22 Miġbur 2021 07 08 The Spectator 1 May 1998 p 27 Apology for a False Picasso Quote Life Vol LXVI No 2 January 17 1969 p 18B Pierre d Aix Les Lettres Francaises 12 18 Decembre 1963 Borges Jorge Louis 1975 Preface to Papini s Lo Specchio che Fugge Parma Milano Franco Maria Ricci Hofer Matthew 2011 Mina Loy Giovanni Papini and the Aesthetic of Irritation Paideuma 38 Miksub minn https mt wikipedia org w index php title Giovanni Papini amp oldid 277906

L-aħħar artikli
  • Lulju 08, 2025

    Nannakoli

  • Lulju 08, 2025

    Manwel Mifsud

  • Lulju 08, 2025

    Opossum ġurdien sufi żgħir

  • Lulju 08, 2025

    Harar

  • Lulju 08, 2025

    Fredrik Stenman

www.NiNa.Az - Studio

    Ikkuntattjana
    Lingwi
    Ikkuntattjana
    DMCA Sitemap
    © 2019 nina.az - Id-drittijiet kollha riservati.
    Copyright: Dadash Mammadov
    Websajt b’xejn li tipprovdi informazzjoni u qsim ta’ fajls minn madwar id-dinja.
    Fuq